Ali’nin Elvedası Şiiri - Ali Gümüş

Yarım bıraktın, yaralı bıraktın, yarı yolda bıraktın,
Bahanelerin ardına sığınıp suçu bana atsan da,
Bizi bu hale getirenin sen olduğunu vicdanın sana hep fısıldayacak.

Sana gelirken havalara uçtuğum o yolu ciğerim söküle söküle döndürttün,
Beni unut, bunu unutma, hatıraların sonsuza dek gönlümde sızıntı yapacak.
Dünya yıkılsın saçlarının ucu kırılmasın isterdim,
Bu saatten sonra sen yıkıl, kim kırılırsa kırılsın.

Silmeye yeltendiğimde dahi bana kırk kere derin nefes aldıran şeyleri,
Bir kere de silebilecek kadar güçlendim, kalbimdeki yara izleriyle.
Ben bir daha birine yenilmem, gücümü buldum içimdeki direnişle,
Benim sen diye bir yanım yok artık, bağımsızlığımla süzülürüm uçsuz bucaksız gökyüzünde.

Seninle gülünmez, ağlanmaz ve bir yolda yürünmezmiş,
Sen verilmiş her emeğin ziyan oluşuna şahit olduğumsun,
Bilmeni isterim ki bir gün bana tercih ettiğin herkes seni terkedecek,
O gün beni hatırla demiyorum, kendine şunu de;
‘Yuvasız kalsam, memleket olurdu,
Dizim kanasa yaramı öperdi.’

Aslanlar gibi sahip çıktığım sevdama sen yanlış yaptın,
Biz seninle hesaplaşamayız kadın!
Bana yaptıklarının bu dünyada bir karşılığı yok,
Allaha havale ettim, rahmetinle sarılsın karanlık gecelere.

Ben seni sevdim diye bunları hak ettiysem,
Umarım kendin gibi birini seversin, aşkın sana öğretsin gerçek değerleri.
Sırf seni seviyorum diye bu kadar acı çektirmene gerek yoktu,
Her şeyi unuturum da ben hıçkıra hıçkıra ağlarken senin uyuduğun o geceyi unutamam.

Sen, seni senden çok seven birini kaybettin,
Sakın kendi ellerinle ittiğin birini gitti diye suçlama,
Numaramı sil, anılarımızı her şeyimizi sil,
Seçtiğin hayatında mutluluklar dilerim, umutlarını yeşertsin yeni baharlarında.