Sana bağlanalı içimde bir aşk var ki! Ezelim
Yalnız seni sevmek için var olmuş; özelim diyor
Yok muydu? Senden daha güzel bir güzeli, güzelim
Bu aşk insanın gönlünü gör; gözünü kör ediyor
Seni bir gün sevmemek-düşünmemek, elimde değil
Ömrümce hep sevdim seni
Kim sevdi sevdiğim gibi?
Mecnun bile hiç çekmedi
Benim çektiğim ah gibi
Gönlümü elimle kendim
Sana gönül verdim, öldür diye mi?
İçimde inleyen telden beter ol!
Verdim se, ağyârı güldür diye mi?
O yâr dediğine, elden beter ol!
Mutlu geçen hiçbir günün olmasın,
Gülümü kuruttum gülün dalında
Elimi uzattım deremedim ben
Ömrümü çürüttüm sevda yolunda
Dünyada murada eremedim ben
Düştüm, bir kurumuş gül gibi suya
Onu hep karşıdan tanırdım
Konuşsam, ihtimal olurdu
Konuşamazdım, utanırdım
Yanaklarım al al olurdu.
Anadan doğma dilsiz gibi
Bir düşünün şu alemleri, bir hercümerç içinde
Vermez mi sanırsınız? Cennette daha âlâsını
Hakk; ben insanı yarattım der, en güzel bir biçimde
Nasıl hakkın hakkını yer, umursamaz Mevlâ”sını
Ey! Bir mevtanın uğurlamasından arda kalanlar
Niye içlendin ki canım, durup durduğun yerde
Birden değişiverdin Aydın havası gibi.
Herşeyde seni kullanıyorlar, olsan nerde
Yana yana oldun kızartma tavası gibi.
Her yanından yanınk yanık nağmeler geliyor,
Göklerde arıyordum
Yerde buldum yıldızı
Demek gönlüm çok sevdi
Çok beğendi o kızı
Çaldı kalbimi benden
Şu dünyada üç tatlı var, bir bal-bir şeker, bir de sen
Bal-şeker ne? Senden, seni bir tatsan inanırsın sen.
Bir de bende gör güzelliğini, kalbime gir de sen
Benden değil; sen seni senden bile kıskanırsın sen.
Tanrı’nın kuluna sunduğu en güzel nimetsin sen.
Eline aldın beni sevdin; sürahimden doldurdun
Su içtin, dudağımdan öptün, kırılmaktan kim korkar?
Yüreğimi yaktın, ateşini kalbinden doldurdun.
Bin parçaya böldün, bin parça daha bölsen ne çıkar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!