kapatmışız kendimizi gecenin haylazlığına
saçlarında parıldıyor fısıltılarımız
havada kanat sesleri...
yanaşmadan kıyılarına sevişmelerin
ve gizlerken bir şeyleri
Ne hüzünler çektim
Bu sonbahar akşamlarında.
Kapımı bir çalan yok nicedir.
Gözlerim kırgın.
Zaman akamayacak denli
Tekdüzetekdüzetekdüze tek....
Cansu Ceren ve Ozan Can’a
Yağmur yüzümü gıdıklıyor baba
Güneş benimle oynuyor baba
Sende beni gıdıkla
Oyna benimle baba
Gül ve yağmurdan benim
Başıma gelen
Acımasız yağan
Zalim kokan
Ardından
Ve
Sabah yaklaşıyor
Kederli şarkılar
Düşüyor avuçlarıma
Çocuklar öldürülüyor
Yakınlarda bir yerde
Karanlık gecede
Kırarak alnını buğulu camların
Batır tırnaklarını yangın yeri tenime
Avuçla kanatlanan ruhumu ve iç
Götür gidilemeyene
Çık gel hadi
Kim tırmanır deme
öyle hırçın
öyle kabarık
göründüğüne bakma şehirlerin.
şehirler hep uyur.
bütün şehir uyuyor şimdi de
can çekişirken ben…
kapa gözlerini
geçmişi dinle.
burulduysa yüreğin
dışarıda rüzgar esiyor.
kapa gözlerini
yağmuru dinle...
içimdeki ben
ve ben
uyku sessizliğinde
bir sigara dumanı salınısıyla
bir yerlere koşuyoruz.
SUÇUMUZ KABARIK...
Kırıldı sana gönlüm
Artık ağlamıyorum
Su vermiyorum çiçeklere
Sevmiyorum karanfilleri
Kırıldım
Ağlamıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!