Piyanonun do telinde
Bir sessizlik
Ve kemanın nağmesnde
Kuru bir ayaz
Gözlerim semaya dönük
Öylece durdum ağlayarak
Delirmek öncesi
Bir hayal sanki
Tüm olanlar
Ya da ölüm öncesi
Anımsamak geçmişi
en iyisi ruhunuzu
Bir üçgenin içinde
Dördüncü bir köşeyim
Bir karenin yarıçapı
Dairenin karesiyim
Bir pergelim merkezi
Dört ayrı noktada
Öterdi
Geceye doğru
öksüz bir melodi gibi
Bir kadının dudaklarında
severdi gonca gülü
Gecenin mavisinde
Ne zaman kalem tutsa ellerim
Ya ölüm ya darağcı ya ayrılık
Tank sesleri sehpahalar ağlayan çocuklar
ya hep terkedilmişlik yada toptan acılar
Ne zaman kalem tutsa ellerim
şiir diye hep kan tükürüyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!