Azınlığın mutluluğu
Zayıfların ellerinden çıkıyor,
Israrla eziliyor iyiler
Nasıl da harcanıyor güzellikler,
Lakin sonu yakın bu işin
Isınır suları elbet bir gün
Abartılı benliğim caddelere çuvaldız
Dünyam en farklı
Gözlere halis ışık istençsiz
Jilet karanfilleşiyor boşluklarda
Muradım; nerede o ölümsüzlük
Peri rüyası sabahlarımdaki
Sensin gecelerim benim
Uykusuzluğumun derinliğinde
Döneceksin diye beklediğim.
.
Sensin gündüzlerim benim
Kalbimin her atışında
Gittin işte yine
Mutlu olacakmış gibi
Mutsuzluğunla
..
Bıraktın beni, umutluyken
Özleyebilecekken seni
Dört yanımda uçuşan anılar
Her tonda farklı zamanlar.
Bütün anılar nostalji mi
Yenilerde eski ne var?
Ne olmalı geleceğimde
Eski imgelemelerle?
Kumdan kaleler yaptım
Göz kapaklarım üzerine
Burçlarında aşık göz yaşları
Yolunda nöbet tutuyor
Bu yüzden
Geceleri uyuyamıyorum..
Duvarlarda sensizliğin zileri
Gelene anlatıyor yalnızlığımı,
Her gelen şaşkın kaçıyor
Ürkek kalamıyor sensizliğimle
Yalnızlığımla
Annem doyasıya
Sevdikten sonra benş
Ansızın öpsün Azrail
Dudaklarımdan.
Geçelim korkulu
Uzun yolardan elele
Uç uçurtmam uç
Götür dertlerimi göklere
Anlat kuşlara,
Umutlarından neşelerinden
Versinler birazcık,
Ben de isterim
Sevmek umutla beklemektir;
Tüm umutsuzluğun vücudunda zehir gibi dolanırken.
Sevmek sevdiğini söyleyememektir;
Sevilmediğini duymaktan korkarak.
Sevmek ağlamaktır durmadan gecelerce ayrılıklarda;
Aykırılıklarla gülümserken.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!