AĞLAMAYIN ÇOCUKLAR
Ey güneşin ayın ve geleceğin sahibi
Coğrafyamın feryadını koyarak avuçlarıma
Sana yolluyorum günde beş defa
Günde beş defa ölüyorum
ATEŞE SU TAŞIYAN KARINCALAR
Değince dostun kalbi kalbimize
Irmaklar çağlardı gözlerimizde
Ellerinden tutardı umudun
KAR YAĞAR KARANLIĞA
Eridikçe zaman
Kar eriyor ben eriyorum
Gecenin bağrında kesilir sesim soluğum
Kar olup karanlığa düşerken çocukluğum.
PEKSOLYA
Hummalı bir denizelgit yaşayan kalbim
Dizlerim tedirgin dizlerim
Bacaklarım titriyor öfkeli ellerim
Esrik sanıyorlar her sallananı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!