Kesik kulağımdan damlar kalemimin kan dolu sesleri
Usanmam bırakmam omuzlarımdaki yükleri
Sarsılırım ama yıkılmam işlemiştir toprağa nefretimin kökleri
Uyumadan dalarım rüyaya gözlerimdir kehanetim
Ömür denen şu bataklıktır savaş yerim
Ve tek silahımdır sırtımdaki dost hançerleri
Ararım ama bulamam yolumu kafam salaş
Alası ala, uğraşma konduğun yaram kanar
Yanmasın ana, uçamam soldu mu nalan havam?
Banasın fakat duyana olur mu başka yara?
Tamamı sarar uslanmaz yolunu takmaz kaçar
Aradın sanma uyanmam yoruldum ama yanmam
soluyorum...
gitgide azalıyor rengim
doğan güneş gülümsemiyor
ayın yüzü sararıyor ölü gibi
ve sevmiyor yıldızlar boşluktaki yerini
yağmurlar,
Seslendiğim yerlere uzağım şimdi
Yankılanırsa duyamam nefretimin sesini
Uçurumdayım seni izlediğim
Buralardan uzağım biraz istediğim yerdeyim
Kaleminden kan damlayan şairin
İdam törenindeyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!