Ali Kol Şiirleri - Şair Ali Kol

Kalem;
Elimi titreten elem,
Aklımdan geçtiğin her dönem...

Ne zaman
Yeni süzülmüş bal kıvamında
Bir denize dalsam,
Sahil güvenlik geliyor ansızın...

Artık sahillerde dolaşamaz,

Uzun bir oktur,
Sana olan duygu derinliğim.
Ve çıkmış bir kere,
Kalbimin, aşka susayan mabedinden.
Hedef belli...
Sen; izlediğim en acıklı fim,

Uzun bir yoldu saçların, ben ise bir yolcu,
Saçların uzadıkça nefesim kesiliyordu...

Ağaç yarılıyor ortadan,
Ve bir dal yeşeriyor aradan...
Bir tırtıl
Kelebeğe dönüşüyor,
Artık;
Enkazın üstüne

Ne Zaman Seni Düşünsem;
Karantinaya alıyorlar,
Aklımın sana takılan bölgelerini.
Sağanak besleyen bulutu andırıyor,
Adının geçtiği düşünceler.
Kaynağı sen olan kör fikirler,

Yalnızlık, acımtırak bir loşluk,
Ölüme çalan simsiyah bir boşluk...

Gömdüler beni
Bir katran siyahına.
İğrençtiler, pistiler.
Yazdılar, dediler.
-Sahip çıkamadı aşkına.-