Ali Kemal Nacaroğlu Şiirleri - Şair Ali ...

zehra kardeş gibidir
ayşe helana ve katya
vardı

birinin çamaşırlarını çalanlardandı
kışın yeşil ot

Sen eşsiz söz düşüncelerinden uzak
Nakışlı kanatlarında mor kelebeklerin
Günahla sana gelmek tövbe ile buluşmak
Yeşilin koynusun mavinin bağrı ve sırrısın tüm renklerin
Sen eşsiz söz düşüncelerinden uzak

leyla ufacıkmış ve Mecnun çocuk
azaları tammış zekaları yerinde
okula gitmişmişler okumuşlar bir
saf atlarınki gibi arzuları beyazmış

Ha vurdular aha vuracaklar beni
Azrail çevirir ölüm kucaklar beni


Dilenciyim heybem boş sana geldim
Senin kapından kovacaklar beni

bir varmış bir yokmuş ama kesin varmış
öyküleri sonra yerleri dahi
ekvator ikliminde baharmış yazmış
bir gün bir kabile gelmiş yerleşmiş

leyla ufacıkmış ve Mecnun çocuk

uyuşukluğuyla sopsoğuk duruyor karşımda
içimiz yaşarıyor
kaderin yeniden yaratılmasının imkansızlığı kadar
yaşamın sonu
son günleri başlıyor doğunca dünyaya
var mı?

yolumuz karanlık
elime yapışıyor yıldızlar
ben geceyi ayırıyorum
çiçekler kokuya vurgun
/ bu şiiri hafızaya al!

Murat telefon etmeden önceydi
Sonra beni bir it ısırdı kelimelerde
Kahrolası kancık ısırdı işte
Rengini bilemem ısırdı işte

Teravihten önce miydi sonra mı

Geriye döndün mü çamurlu yoldan
orada bir park var ismi Dudayev
İçinde çimler çok, yeşil ağaçlar gür

Burada kirveler var
Yörükler de

yani şunu demek istiyorum
havalar ısınınca
ya bir gece ya bir gün
saçaklı'da aşure içeriz bir
bir de efkarlanınca tütün