Ali Kemal Dursun Şiiri - Halis Yıldız

Bir gün büyük bir radyo alacağım, İstanbul, Ankara, İzmir ve daha uzaklarda neler olup bittiğini öğrenmek için, derdi benzi soluk bir ayağı çukurda fakat adam gibi adam olan Ali Kemal Dursun emmi!
Bilip te ne yapacaksın emmi?
Bilenle bilmeyen bir olur mu yeğen?
Yok, olmaz derdim emmi!
Bilelim ki; Portakalın rengini bilip içinin tadını bilmeyenler kurtulsun, derdi.
Tabi anlamazdım ne dediğini.
Çünkü bende bilmezdim!
Sordum bir gün ona, yaşamadan ölenlerin hikâyesini bilir misin?
Soğuktan can verenleri,
Eli ayağı şişik halde karlar altına gömülenleri?
Mektepli misin yoksa medreseli mi diye sordu.
Hiçbiri de değilim Kemal emmi,
Cumhuriyet çocuğuyum ben.
Atatürk ilke ve inkılaplarına bağlı yaşamayı seven,
Kadere inanan ama cüzzamın alın yazısı olmadığını bilen.
Gülerdi rahmetlik…
Bu sözü benden duyunca, hep gülerdi…
Güldükten sonra da,
Sen, portakal yerken portakal yiyemeyenlerin yalnızlığı kadar yalnızsın oğul!
Kar altına gömülenlerin köyleri kadar ıssız,
İlk izlediğim günden beri etkisinden kurtulamadığım, günlük yaşantım içerisinde sık sık hatırladığım bir film olan "Derman Gibisin" gibi.
Seni çözmek yürek ister Aladağlı Halil gibi!
Bilir misin?
Yok emmi!
Radyoyu almış olsaydın öğrenirdik.
Radyolar her şeyi öğretmez insana.
Çok şeyi hayat öğretir oğul!
Yaşayarak, acı çekerek, derdi.
Peki, neden insanlar doğduğu yerde doymazlar da doyduğu yerde doyarlar?
Diye sorduğumda ise,
Çorba sadece bir karışımdır,
Ama aşure 12 tadın örgütlenmiş halidir,
12 imam adına, derdi.
Ben yine anlamazdım ne dediğini.
Ancak bilirdim ki, yine bir şeyler anlatmaya çalışıyor rahmetlik, kısık sesi ile kulağa gelen hoş şeyler…
Rabbim kefenini nur doldursun.
Yattığı mezar kendisine yün döşek gibi olsun.
Günümüz yandan yaralamalıları gibi değildi o!
Kardeş idi,
Candı Ali Kemal Dursun emmi!
Hayalindeki radyoyu aldı mı bilmiyorum.
Güzel bir şiiri var bende, adı "Herkes Öldürür".
Mısraları Tuncel dayıya, sözleri Ali Kemal Dursun emmiye ait olan.
Onu yazayım da kapatalım konuyu.

Herkes öldürür sevdiğini,
Kimi bir bakışıyla yapar bunu,
Kimi dalkavukça sözlerle,
Korkaklar öpücükle öldürür,
Yürekli olanlar kılıç darbeleriyle yeğen,
Kimi gençken öldürür sevdiğini,
Kimi yaşlıyken,
Şehvetli ellerle boğar kimi,
Kimi altından ellerle,
Merhametli kişi bıçak kullanır,
Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur, derdi.

Saygı ve sevgilerimle.