Ağlayamadığı için gülenlere kızıyordu
Yolun sonundaki ruh hastası psikiyatr
Deli gömleği giymiş eski kalfa
Rüzgarın sesinden haberi varmı acaba?
Dairelerin meşalesi sönmüş
Sahaf raflarındaki tozlanmış kitap gibiyim
Kağıtlar nemlenmiş içi kas katı kesilmiş gibi
Belki bir gün okurum diye arasına koyulan gül gibi kurumuş ve kopan parçası misali.
Ne ilaç çözer bunu ne tabip
Kurtuluşun çaresi bir busedir belki yaz bakalım katip.
Söylemez sana kalbimdeki şair.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!