Artık eski sözcüklerim yok
Kaybettim tüm hayat sermaye mi
Yıkıldım kahroldum zaman zaman
İncinmişliğim kaldı bana
Birde gözyaşlarım
Ne yana dönsem karşımdasın
Kalp ağrısına her gün yeni bir dert ekliyorum
Marazi hastalıklarla boğuşuyorum ha bire
Çırpınıp duruyorum karanlık kör kuyularda
Uzanıp çıkaracak bir el arıyorum ha bire
Yaralandı yüreğim vakitsiz bir anda
Kırıldım incindim acılarla
Geçip gitmek istedim uzaklara
Tek başıma tenhalarda kaldım
Sığmadım koskocaman dünyaya
Gittim yarın yüreğine sığındım
Her şey sıradan ve basit gözüküyor
Bir an farkında olmadan güle biliyorum
Sonra birden aklıma sen düşüyorsun
Yüreğim kararıyor içim burkuluyor
Paramparça olup her tarafa dağılıyorum
Toparlanmak için ne yapsam nafile
Böyle değildi günler hiç bir zaman
Hüzün kaplamıyordu hiç bir yanını
Vurmuyordu kimse kalbinden
Hançerle parçalanmıyor yüreğin
Sadece bir anlık duygusal şok
Sonrasında ellerin düşer iki yanına
her taraf harabeye dönüştü
gökyüzü ağlıyor
bulutlar karalar bağladı
yeryüzü toprağa küstü
gidişinin ardında
gökyüzü
Demişti adam güvenmeyeceksin kimseye
Şaşırmış kalmıştım o an bir süreliğine
Zaman geçtikçe fark ettim adamın sözünün
Ne kadar doğru ve yerinde olduğunu
O zaman daha toy bir gençtim
Her şeyi güven üstüne bina ediyordum
Titreyen elim eğer kaleme gitmiyorsa
Bu yokluğunda yaşadığım ızdıraptan dir
Yaziyorsam bil ki artık kendimden vazgeçip
Hasretinin yüreğimi yaktığı vakittir
Gün içinde Susup aksamlari açılıyorsa dilim
Bil ki seni Yüreğimin dehlizinde sakladığım dan dir
Ey sevgili buz dağının ardında sakladığın yetmedi mi
Bilmez misin ki buz dağının görünmeyen kısmına aşık olan var
Sen ne zaman ötelerin ardından çıkıp gelmeyi düşünüyorsun
Yangın düşmüş yüreğime su serp vakti gelmedi mi
Yorgun düşüyor kalbim bazen
Sukut etmekle konuşmak arasında kalıyor
İçim yanıyor zamansız bir anda
Çok seviyorum hemde öyle çok derinden ki
Bunu nasıl ifade edeceğimi de bilmiyorum
Sadece kelimelerim çaresiz anlatmaktan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!