Ali Karaca Şiirleri - Şair Ali Karaca

Buralardan haber soruyorsun sen,
Neleri yazayım bilmem gardaşım.
Bir defa gelip de gözünle görsen,
Anlatması çok zor oldu gardaşım.

Önce köyden bahset diyorsun bana,

Kaplıyor içimi manevi bir his,
Başımı secdeye koyduğum anda,
Çıkar bedenimden o nankör nefs,
Kalbimde bir sızı duyduğum anda.

Ruhum şifa bulur ilahi nurla,

Bu dava hak dava, hakkın davası,
Hem davanın hem de çilenin hası,
Bu davayla gider gönüller pası,
Bu dava müminin haklı davası.

Bu dava Adem’le dünyaya indi,

Benki Kafkas ilinde yetim kalmış biriyim,
Osmanlı’dan alınan yerlerin esiriyim,
Yok ki artık vatanım uğruna can vereyim.
Ayırdılar yurdumdan vatanımdan terk benim,
Yuvasından sürülmüş yersiz yurtsuz TÜRK benim.

Sen de benim kadar çok seviyorsan,
Yeterki sen iste geri dönerim.
Hasretine dayanamam diyorsan,
İki elim kanda olsa gelirim.

Bil ki senden ayrı kaldığım zaman,

Kök salmış içime bu aşk çok önce,
Esir oldum sana seni görünce,
Bu aşk kıyamete sürecek bence,
Seni bir an bile unutamadım.

Sevmek kolay ama ayrılması zor,

Sen beni beğenmiyordun,
Seni de beğenmemişler.
Yükseklerden uçuyordun,
Bak üstüne evlenmişler.

Benim için bir çiçektin,

6 SENSİZ OLMUYOR

Senden ayrı kalmak ölümden de zor,
İnanki hasretin yüreğimde kor,
Seni unutmaya bunca çalıştım;
Çok denedim fakat sensiz olmuyor.

Sen benim gönlümün açılan gülü,
Ben senin uğruna yaşayan ölü.

Sen aşk dünyasında mavi bir deniz,
Ben senin yanında yaşarım sensiz.

Sen,
Bir gelsen,
Benim yanıma.
Ne olur yüzümü güldürsen,
Seni nasıl sevdiğimi bir bilsen,
Yoktur senden başka halimden bilen,