I.
ne yeryüzüm oldu seccadelerden
ne kutsandım sihirli sularla ırmak ırmak
medet beklemedim mucizelerden
mutlanmama yetmedi Tevrat
zani putlar ortasında
küfür gibi gözlerinle
kuytularımdasın
ana avrat bu gece
kirpik kirpik selamsız
kan revan hısım
ille de kargaşam olacaksın.
ne sen duydun
elime tutuşturduğun
ak ağızlı menekşelerin
külhan kahkahalarını
ne ben farkına vardım.
hışımla geçer
tan ortası
yağmalanmış düşler sürüsü
kenar sokaklardan.
ay dölleri bulaşır gölgelerinden
şehre örtük bütün kapılarıma.
gözlerimin değdiği yüksek camlarda
son turunci caka,
son günbatısı konak
bu mehdi çığırtkanı
bu kızıl kanatlı akşam.
övünecek hatıram olmadığındandır
dağlara güvenme
dağlar benim dağlarım
bildiğin yurtlara git
ki kan dökmesem
yüksünecek
söylemekten sakındığım
her şeylerin
pezevengi olduysa
bu çınar gölgesi
bu güvercin cıvıltısı
hatta bu sırılsıklam bahar
Gurbet yorgunuyum dinleneceğim
Üstüme varmayın bugün duvarlar
Nerden geldim, kimim, neyleyeceğim
Hiçbir şey sormayın bugün duvarlar
Sevda rüzgarına katıldığımı
alnıma bir silah çevriliyor ne yana baksam
bir ceset doğruluyor gözlerimi kapattığımda
cebimde uzak şehirlere günü geçmiş biletler
tutuşuyor azıcık hayıflansam.
her gece ayin sessizliğinde
bir kadın geçiyor uykularımdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!