Kayboldum
sessiz ormanın ıssız derinliğinde
güneşin düştüğü tüm tepelerde
bir parsın açlık dolu sergüzeştinde
bir balıksam, yemi yutmuşcasına
umudun karanlığında
Yeni doğmuş bir hükümdar
Bodurların arasında kaybolmuş
Onu bir meczup kurtaracak
Yazın bunu bir kenara
Gür bir şelalenin altında
Karanlığın içinde doğan bir buluttur o.
Korkutan bir şimşek insanı.
Islatır yağmurunda acımasızca.
Sanki son akşam yemeğini yer gibi, iştahsız.
Kâmeri bulmak, almak istersin o gölgeler diyarında.
Hülyanı bekliyorum her gece, heyecanla!
Silinmeyerek benden, kalmalı son bakışın;
Seninle olduğumu hayalliyorum, anla!
Artık yaşamasan bile,
Hep içinde kalmanı, hayal denen akışın...
Ayağımda yorgan, göğsümde gökyüzü
Bir oda, darcasına
Perdeden sızan sokağın yüzü
Her halime bakarcasına
Ve duyulmak istenen seslerin hüznü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!