Bir yara mı içimde kanayan
Bir özlem mi ki
Adını koyamadığım
Biriken kırılmaların
Devasaya dönüştüğü
Zaman mıydı
Kara gözler, kara gözler,
Yar sılada yolum gözler.
Tez ulaştır can postacı,
Yar yollardan haber gözerl.
İstanbul'da kırık bir gül,
Cenazeme çiçek koparmayın.
Suçu yok onların
Tabutumun küçük olmasında.
Bırakın tabutumu kuşlar taşısın
Gittikleri bahara.
Ve selam yollayın
Çaldın sen yüreğimi çaldın
Bir yıldız göz kırpmasında gecenin
Bir güzel düştü yüreğime gözlerimden
En güzel şehrinde memleketimin.
Söyleyemedim bir kez olsun seni sevdiğimi
En olmadık zamanlarda gelen acıları
Yıllarca koştum peşinden,
Aç ve susuz.
Yarı ürkekti umutlarım,
Yarı kaygısız.
Karanlıklara daldım bazen,
Darmadağınık.
Sonlar öldürücü değil
Mesele dayanmakta
Yüreği ayakta tutmakta
Mesele yeteri kadar ağlamakta
Başlanğıçlar için temizlenmek gerek
Mesele başlamak için cesaret toplamakta
Kal! ..
Çıkarsan kapıdan
Kapanacak ışıkları dünyanın
Kapanacak bütün yolları kavuşmanın.
Silahları çevirmişlerken üzerime
Gülüşlerimizi kotardığımız
Umutlar serpilir yarına,
Bir ekmek,
Bir sevgi,
Bir gömlek için.
Mum yakarlar adına,
Kimi yıldıza,
Ne zaman yanına oturup
Sevgi doksem içimden sana,
Her defasında geri getiriyor
Dalgana takılan çocuk ayakkabısı.
Yoksa üzerinde gezinen
Savaş gemileri mi
Sen gittin ya
Ondan sonra ben yıkılmadım
Ağlamadım bir daha
Ayrılıklara yanmadım
Sildim görüntülerini gözlerimden
Savurdum mazilerini peşin sıra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!