Ali İsmail Korkmaz zulümden kaçıyordu,
Karanlık sokaklarda zalimler pusu kurdu.
Tertemiz yüreğinden sevgiler geçiyordu,
Amacı korumaktı kin duyanlardan yurdu.
Eskişehir içinde yolunu çevirdiler,
Tekmeyle sopalarla yerlere devirdiler.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
