Ali İsmail Korkmaz zulümden kaçıyordu,
Karanlık sokaklarda zalimler pusu kurdu.
Tertemiz yüreğinden sevgiler geçiyordu,
Amacı korumaktı kin duyanlardan yurdu.
Eskişehir içinde yolunu çevirdiler,
Tekmeyle sopalarla yerlere devirdiler.
Hınçlarını aldılar, küfürler savurdular,
‘Vurmayın öldüm’ dedi, zalimler yine vurdu.
Gök ekinken biçildi sevenleri ağladı,
Ana baba çok yandı karaları bağladı.
Sevenler arasında iletişim sağladı,
Yürekler birbirine Ali İsmail sordu.
Hayata doyamadı, temiz bir ad bıraktı,
Nevzatlar unutmadı ardından ağıt yaktı,
Zalimlerin vicdanı çöller gibi kuraktı,
Adalet uzak durdu, hak arayanı yordu.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Kayıt Tarihi : 10.7.2023 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşam!
Sesini kesene,
Biat edene,
Hele de "yandaş olana" her şey serbest,
Her yol Ankara!
Genç Ali İsmail'e rahmet dilerim bir kez daha,
Sevenlerine, ülkeme sabır.....
Sorumluluk duyan şahsınıza tebrik ve takdir ile Nevzat Bey...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)