Adem ile başlar,acıklı öyküm
Rabbim bana sordu:
Rabbinizmiyim.
Söz verip anlaştık
Bağışlandı bize ölüm.
Gün batımı zamanlarda gelirsin,
Güneş,hep dağları okşarken;
Mevsim,
Sonbaharken.
Yağmurlarla ıslattım gözlerimi
Zemheri soğuklarda yürek yanardı.
Kar,boran fırtınada ölüm ne idi.
Sevda; pembe düşler gibi,açık bağrımda
İhaneti görmemişken,aşklar neidi.
Nasıl Gönlüm Hoş Olur.
İnsan insanı yerken,yamyamlar kahkahada.
Habil ile kabilde başlar amansız kavga.
Rabbine sen isyansan, insanlığın yok olur
Bu hengame içinde,nasıl gönlüm hoş olur.
Birgün toprak olursak,şiirler sende kalsın
Gözlerin hafif nemli,sessizce okuyasın.
Bu umutla yaşayıp,görüşmeden gitsekde
Sevdalara kar yağdı,kor değdi yüreğime.
Hani ceylan gözlümdün,canımdın cananımdın.
Yaşam;
Doldurmuş uğraşlarla yüreciğimizi
Sevgiye yer kalmamış.
Düşünmek...
Üçbeş boğaz,üçbeş kuruş.
Usumda pembe düşler eyleşmiyor bile
Şu ezanlarki bana,anlatır özgürlüğü
Ben Rabbim'e kul oldum,ezdim kula kulluğu.
Öyle bir tad aldımki,İslam sofrası geniş
Beşer-i nizam ne ki,insan aklını geçmiş.
Yan yüreğim,kor olasın.
Deryalarda,damlasın sen
Leyla,sevda sundu sana
Sen,mecnun olamazsın.
Takılırsa fikrin teli
Yazdıkca siliniyor
Parmaklar değmiyor tuşlara
Buzlar doğan güneşle eriyor
Sevili,şiir siliniyor.
Yıllar oldu gideli.
Bir cay,
Birde sigara...
Bosver diyesim var
Gelecek yillara..
Yumasim var gozlerimi gece gibi,
Susasim var,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!