Güneş dalından kopup düşer,
Dağların ardına akşam olunca
Son bir alevle kabarır düşler
Arzular, küller arasında kaybolunca
Duman dolar gözlere hasret boşalır
Yokluğu evine taşır bir karınca
Taşardı kalbimin sesi,dağılırdı gökyüzünde
Gözlerimin içinde kaybolunca gözlerin
Bana gülümsediğini görünce gül yüzünde
Kabarırdı dalgaları içimdeki denizin
Ne zaman ki gözlerin gözlerimden göçerdi
Ölümler miydin yoksa? içime parlayarak
Düşen her parıltın oldu birer kuru yaprak
Bir deli fırtına mıydın hazanlarda esen?
Aşkınla sardın beni, savurup götürdün sen
Bir gün daha bitirdim sensiz ve sensiz
Akşam üzeri umutlar yeşerir ellerimde
Sen yoksun yanımda viran şehrim kimsesiz
Aradığımız mutluluk kim bilir kaldı kimde
Yürüdüğüm tozlu yollar yağmur yağdı ıslaktır
Ormandayım, yapayalnız ve terk edilmiş bir gece
Çok uzakta sisler içinde bir ağaç vardı, uzun ince
Ben oturuyordum bir ağacın altında, başım avuçlarımda
Korkularımın şiddetinden avuçlarım paramparça
Üstümde yıldız ve hayaletler bulutlarda yüzüyor
Önümde çok çok uzakta uzun ince bir ağaç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!