Bazı kadınlar var şiir beklerler sonbaharlarda;
bazıları ağırlıklarınca altın, ev, bark/
Leyla gibiler yani, Aslı gibiler şiir bekleyenler,
Mecnun, Kerem olasın gelir/
Bir merdiven koysam dersin göğe kelimelerden,
yıldız olsun parlasınlar; kollarda bileziklere, boyunlarda gerdanlıklara…
Çok cahil olmak istiyorum,
hiçbir şeyi dert etmemek kendime/
Dünyayı hala düz kabul edeyim istiyorum,
bencil olayım, bencil/
Bana ne diyeyim başkası ölmüşse,
rüyalarım sadece kendime ait olsun istiyorum/
İnsan eskir,
yürek durur,
can bırakır bedeni gider,
söz uçar dilini unutup,
Aşk eskir mi,
bırakır mı ruh yanına aldığı düşü,
sonra öyle gider manzaraları
bu denizin,
bir gemi götürür
hırsız gibi sokulup limanlara
yüreğini vermen yetmez bu dalgalara
bu sırnaşık maviye
Gider be gülüm, gider
Sevda da gider insan yüreğinden/
Sen gidersin, ben giderim
Lafımız gider, gözlerimiz gider hani o aşkla bakan/
Biz gideriz
Perde kapanır, bir selam çakarız çocukluğumuza
Hadi sevdim diyelim
hadi koştum sana en engellenmiş zamanlarımdan
hadi buldum diyelim seni gittiğin uzaklardan
ve baktım gözlerine yalnızlığımın emanetçisi gibi
hadi bıraktım diyelim yüreğimi yüreğinin üstüne
ve düş aldım ellerinden geleceğime
Biri vardı dersin,
şiir yazdığım/
Adı geçince,
bayramlarına döndüğüm çocukluğumun/
Gece aya, gündüz güneşe emanet ettiğim;
gülüşünü/
Aşk bu zamana yabancı sevgili,
bak insanlar ölümü tutuyor,
kanadıyla ateşi tutan kelebekler gibi/
Seni seviyorum desem,
sevdiğini artık söyleyemeyecekler var biliyor musun,
yani yaşıyoruz desek hep eksilerek/
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!