Aklım kaldı,yarim gidince sende,
Bu soğuk ayrılığın eseri bende,
Bakıpta akamadığım her bedende,
Gösterir oldu,yalnızlığı şimdi.
İçim kan ağlarken,yüzüm gülerdi,
Bende bir ana özlemi,bir olgunun boşluğu var.
Duraksayan kalemimde,sevginin sarhoşluğu var.
Neden gittin? Beni böyle çiğnetirsin bu dünyaya,
Sevgi akan bu bedende,nefretin duruşluğu var.
Ne geceler ana dedim,karanlığa bakıp yattım.
Mısralara kazınmış,gözümdeki mehtabım,
Satırlara süzülmüş,elimdeki şarabım,
Şu karşıma dikilmiş,yalnızlıktı ahbabım,
Arıyordum deryalarda,sensizliğe dalıyordum
Ağaçlarda yapraktın,döküverdi sonbahar,
Kalmadı ki burada gülün hevesi,
Toprağını istemez,suyu istemez.
Öyle acıyla doldu,gönül kafesi,
Dermanıda çaresiz,derdi silemez.
Ezemez bu cihan! Diye bağırdı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!