Ali İhsan Akın Şiirleri - Şair Ali İhsan ...

Bir hikayenin daha sonuna geldik sanırım.
Sen, ben biz bittik.
Kaybolduk bu dünyada.
Aslında biz hiç olmadıkki.
Hani sadece kağıt üzerinde evli olanlar vardır ya,
Onlar gibiydik seninle.

Gülüşün kaç sigara daha yaktıracak bana? Sesin ne kadar daha yankılanacak kulağımda? Peki ya gidişin.. Gidişin çıkacak mı aklımdan bir gün. Ne de çabuk vazgeçtin benden, Nasıl da unutabil din hemen. Sen unuttun fakat unutulmadın. Bense unutulduğu mu biliyor, ama unutamıyorum. İnan unutabildiğim gün seni yeniden, daha çok sevmeye başlayacağım. Ve ne kadar çok seversem o kadar dökülecek göz yaşım.
Tek bir fotoğrafımız kaldı, silmeye kıyamadığım. Hala aynı fotoğrafa usanmadan saatlerce baktığım günlerim doldu taştı. Gözlerim yoruldu ağlamaktan, sen yorulmadın benden uzaklaşmaktan.
İlk buluştuğumuz yeri hatırlıyor musun. Ben oraya bir daha gidemedim. Belki dedim bir gün yine beraber gideriz. Ama sen yokken gidemedim. Yolun kenarından dahi geçemedim. Dedim ya benden uzaklaşıyorsun diye, sen uzaklaştıkça ben kayboluyorum. Sanki bir boşluğa düşermiş gibi..
Ama biliyorum gün gelecek, dün olacak. Söylemediğimiz her şey için pişman olacağız. Belki ben sevdiğime, sen sevmediğine pişman olacaksın. Tükeneceğiz.

Kiminle konuşsam mutluluğu arıyorum onlarda,
Mutluluğun sende saklı olduğunu bilmeden.
Mutluluk haram olmuş bize,
Sen yanımda olmadığın sürece.
Aklımdan başka gelecek yerin yok mu senin.
Hayallerimizi bitirmek niye,

Ağlayarak başladım bugün yine günüme,
Yine aklımda sen ve hatıralarımız.
Rüyalarımda hep sen ve kurduğumuz hayaller.
Beraber kurduğumuz hayalleri başkasıyla yaşıyorsun, mutlusun.
Ama ben olamıyorum senin yokluğunda.
Her gün nasıl olduğunu soruyorum.

Yemyeşil cennetin tek bir damlası idi hüzün. Sensiz geçen her anım için bir damla. Hayat fazlasıyla zor geliyor artık. Yaşamak, nefes almak kaldıramıyorum. O kadar çok eksik hissediyorum ki. Boynumdaki kokunu, gözlerimdeki gülüşünü, ezberlediğim her kıyısını sanki bir anda yok olacak gibi. Tutmaya çalışıyorum, çabalıyorum. O kadar çok çabalıyorum ki bunları kaybetmemeye, bendeki seni kaybetmemeye.. Kokunu özlüyorum mesela her an. Böyle Nasıl anlatsam mutluluk kokuyor sanki, huzur kokuyor.Ama artık çok güçsüz leştim, ayakta duramıyorum. Aşırı yalnız hissediyorum. Eskiden hep sana anlatırdım her şeyimi her derdimi, ama artık anlatacağım bir sen yok. Her şey yeniden sıradan gelmeye başladı, hayatta tutuna bileceğim birisi yok. Elimden tutup ben Buradayım diyecek birisi yok. Sevmek zor zanaat. Sevmeye ayak uydurmak da öyle. Ya sevmeyi bilmiyoruz ya da beceremiyoruz. Hayallerin son bulduğu yerdeyiz sanırım. Aynı hayalde sürekli aynı yerde sayıyoruz. Ben hayal kurmayı sevmezdim, seninle öğrendim. En güzel hayalim oldun benim. Her gün uyumadan önce bir masal gibi hayallerini sayıklamak.. Allah'ım bundan daha güzel bir şey ne gördüm ne yaşadım. Hayalin bile bu kadar güzelken bana umut verirken sen neden hayallerimi birer birer yok ediyorsun. Keşke sadece hayallerimi yok etsen. Ben de yok oluyorum. Çünkü hayatım senin hayallerinle dolu. Ben seni istiyorum ama böyle değil. O yemyeşil cennet var ya birer birer hüzün akıyor, yani demek istiyorum ki mutluluk tükeniyor ve ben ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Ayrılığa dayanabilir miyim bilmiyorum. Yokluğundan korkmuyorum da ya yokluğuna alışırsam o Zaman ne olacak tahmin edebiliyor musun. Ben edemiyorum bile. Ben daha fazla bir şey anlatamıyorum yani anlatacak çok fazla şeyim var ama anlatamıyorum.