Oy Madımak
Anadolu haritasında
Sivas’ın ortasında
Kim ekti bu nefreti ve kim suladı
Kim Sivas’ı kana küle buladı.
sohbetlerin doyumsuz, bir neşe kaynağısın
sen gelince bu eve, keder asla uğramaz
bakıp örnek alırız, öyle eşsiz aynasın
üzüntü, karamsarlık önümüzde duramaz.
duramaz kötülükler, sayende yıkılırlar
bak anne
bıyığıma ter düşmüş
sakalım da çıkmış, göğsümdeki kıllarda da.
değil adamlık bu değil
ne keramet var bunlarda.
Öğretmen:
Bilirsiniz çocuklar
Onkasım yaslı bir gün
Ulus Ata'yı anar
İçten, buruk ve üzgün.
ne denli yükselse de, o yine de merakta
dendi, çağlarca insan kendini aramakta
bazan sazın telinde, bazan yaban elinde
bazan deney tüpünde, bazan ise bir dinde.
ararken yol açmaktır, uygarlık denen uğraş
sevemedim siyahı
bana sensiz geceleri anımsatır
yeşillerin günahı
aramızdaki bozkırları anımsatır
maviyi sevemedim
dönekti değişirdi her gece
Buram buram ekmeğin kokusunda
Oya oya kilimin dokusunda
Sevgi sevgi canımın damarında
Gözümün bebeği benim vatanım.
Bir düşman eli uzanırsa eğer
bir adam
eğilmiş yere
ellerini siper yapıp gözlerine
bakıyordu en uzak cephelere.
gözlerinde dağ dağ umut vardı
bakışı siperleri yıkardı.
Ey sevdalılar kendi, ey güzeller beldesi
Akdenizin şen kızı, palmiyeler bahçesi
Sahili koylarıyla güzellik silsilesi
İnsana huzur verir herbir yerin Mersinim.
Deniz, güneş ve tarih herkesi davet eder
saçlarını,
gökkuşağı rengine boya.
dudağına,
kızılcık şerbeti sür.
salt kadın olma
biraz dişi ol
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!