Hayat kısa kuşlarında uçtuğu filan yok
Halbuki hava soğuk
Nisan olmasına nisan
Ama eski benliği yok
Şöyle masaya vurup “ben burdayım ölmedim” demesi gerekiyor gibi...
O gece gölgemin boyu ölümüne uzadı.
Duvarda sakallarımın çaresizliğini görmek zor değildi.
Gözyaşklarımı tuttum.
Değersiz insanlar için yere düşecek damlam yok.
Kısaldı dertlerim giderayak.
Hasretim düdüğünü gölgemin yanındaki çiviye astı.
Sen bugüne kadar yazdıklarım arasında en perili şiirsin.
Ne garip...
Sihirli gözlerin bir atmosfer olayı belki de.
Kılavuzu kaybolmuş dört mevsimsin.
Enlemler çokluğunda merasimsiz karşılaşmak seninle
Bir kere eski bir plak kadar değerlisin.
Sen ve deniz
Yine sabah yedi olmuş
Sevişir acı
Gök gözlerin iyiliğe abone
Kör karanlıklar ve burgaz’a adanmış sevdalar var
Sonsuz bir zaman serüveni gelir kasımdan kalma sabahların tedirginliğinde.
Yeni sabahlar ve eski yıllar savaşır sensizliğinde.
Vazgeçmem hasretinin rüzgarından
Biten şiirlerim, meçhul sevmelerim gelir aklıma
Sen çığlıksız bağırışlarım
Sen sebepsiz rüzgarların koparamadığı tek yapraksın
Herkes sana şiir yazmıştı aşıkların tepesinde.
Hani seni bir gören bir kere de aşık olurdu ya...
Bir sevda çeşmesinde,
Akşama kadar sönüktü ya akşam sefaları
O delikanlılardan sadece bir tanesi senin için güneşi balçıkla sıvadı.
Orkide besler, hanımeli sever, akşam olunca rakısını eksik etmezdi.
Temmuz bitince ağustos mu gelir?
Bir kapı önünde dur yağmur yagacak
Bu sana yazdığım son şiir
Yollar, biletsiz gözyaşlarıyla dolu
Yollar, sessiz bekleyiş
Yollar, asfaltın silinmeyen elvedası
Geçtiğimiz hafta sonu az kalsın aşk oluyordum.
Kayboluyordum eşsiz manzara eşliğinde.
Bir çift göz, az kalsın denizine alıyordu beni.
Dar ağacında sallanmaya meraklı gencim.
Masallar uykumu kaçırmaya başladığından beri
Ne hikmetse
Sefalet içinde yüreğim.
Sesimden anlaşılıyordur yorgunluğum,
Bitmiyor çilesiz akşamlarım.
Saçları yeni yeni biten çocuklar, top oynuyorlar kapımın önünde
Kuşlar, savaşın olduğu cephelerde ve evlerde uçmaz
İstemi mesela terk etti beni?
Sonra sen, Muhsin’in de dediği gibi “kendi yolunu çizdin.
Benim resmim zayıftı...
Pek bir şey çizemedim.”
Fotoğraflar çekiyorum işte kendi kendime
O da bir şey.
Doğmamış duygulara geç kaldığımız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!