ALİ GÜLTEKİN
Kırk bir yılı cem eyledi sanalda,
Gönlünü gönlüme verdi Gültekin…
Dostluk köprüsünü kurdu kanalda,
Gönülden gönüle girdi Gültekin…
Taht kurdu gönüle Ali Gültekin
Ayırmadan zengin ile yoksulu,
Unutmamış feyz aldığı okulu…
Mevlâ’m salih eyler böylesi kulu,
Dostluğa gönlünü serdi Gültekin…
Taht kurdu gönüle Ali Gültekin
Dost sarayı kurmak idi muradı,
Azmetti, yılmadı tek, tek aradı…
Didik, didik tüm ülkeyi taradı,
Hem beden hem kafa yordu Gültekin…
Taht kurdu gönüle Ali Gültekin
İsimler netleşti, liste oluştu;
Hasretin yerine sevgi doluştu!
Kırk bir yıllık özlem, dostluk buluştu,
Gönül sarayını kurdu Gültekin…
Taht kurdu gönüle Ali Gültekin
Sevginin bağına temel kazdırdı,
Gönül otağına tarih yazdırdı…
Arı oldu çiçek, çiçek gezdirdi;
Dost bağında gülü derdi Gültekin…
Taht kurdu gönüle Ali Gültekin
Pîr-i Fâni der ki; güldü ekilen,
Gönül pınarından göldü dökülen!
Hak rızası için dildi sökülen,
Bağban oldu güle erdi Gültekin…
Taht kurdu gönüle Ali Gültekin
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
18.01.2019 - İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 18.1.2019 12:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!