Bir Şehri özlemekle başlıyor herşey
Adımlarının değmediği kaldırımlarını düşleyerek
Adını yazamadığın puslu camlarına hasret
Özlemekle başlıyor…
Kırmızı ışıklarında beklemediğin caddeleri
Vitrinlerine yansıyamadığın mağazaları
Kör gecenin biçimsiz zamanlarında
Düşlüyorum seni
Eskinin fragmanları geçiyor zihnimin perdesinde
Hangi dilde olduğu önemsiz
Seni görüyorum düşlediğim rollerde
Ocağın 19. gününü gösteriyor perde
Bırakıp gittiğinde
Ne dağıldı kalbim yolların önüne,
Ne ateşe verdim ormanlarını gönlümün.
Kalanlarla yetindim bir süre
Her öğün biraz daha azaltarak dünlerimi…
Bir zaman sonra dünlerim bugünlerimi aldı
Zindanda 3. günüm
Gözlerim kapalı gezebiliyorum artık
Yürek kaldırımlarımda.
Yağmur kokusunu ararken,
Her defasında biraz daha yoruluyorum.
Yolumu kaybetmek geçiyor içimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!