Yürüyorken bir yolda gölgesiz
Çakıl taşlarına fısıldıyorum adını
Çarşamba'ya varıyorum bir çarşamba günü
Kulağımda bir türküyle
"Çarşamba'yı sel aldı."
Gölgem bensiz
Ben sensiz
İkimiz bizsiz yollarda sessiz
Öylece yürüyoruz parmak uçlarımızda
Bir kavuşma saatine doğru
Uzamakta gölgemiz.
Ah bu beyazlık kardan mı?
Bu siyahlık peki, yokluğundan mı?
Diğer renkler, ya onlara ne oldu?
Yoksa gökkuşağı koca bir yalan mı?
Söyle, giderken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!