İnsanda sevgiyi simgeleyen güldür
En kıymetli hediye sevgi ömürdür
insanı insana bağlayan gönüldür
Gönüller kırılınca san ki ölümdür
İnsan olan insanın vijdanı hürdür
İnsan sevdiğini nasıl sevmeli
Gönül dolusu sevmeli
Gönlüne doldurupta sevmeli
Kalbi durana kadar sevmeli
İnsan sevdiğini nasıl sevmeli
Masmavi göklerde bir yıldızmısın?
Yağmurlu havada gök kuşagımısın?
Doğaya renk veren çiçekler gibi,
Karanlık gecede ay ışığımsın.
Dağlardan çağlayan şelalemmisin?
Bazı aşklar çok kolaydır
Bazı aşklar daha zordur
Bazı aşklarda sonsuzdur
Hakıki aşk işte budur
Bazı aşklar olur oynak
İçimden söküp atamadığım
Bir yara var
Ne zaman elimi atsam kanıyor
Bu yaraya can dayanmaz
Sanki içimi ateş almış yanıyor
Suçum,günahım, yırtığım yok
Seni candan seviyorsa kalpten silemez
Sevmeyen kalplere izinsiz girilemez
Sen ne kadar sevsende sevmeyenler bilmez
İnsanları sevmeyen insanlar sevilemez
Seni candan sevmeyene gönül verilmez
Her taraf yemyeşildi ağaçlar
Birer birer döküldü yapraklar
Dökülme mevsimiydi sonbahar
Düşeni saklar kara topraklar
Ağaçtan düşen minik tohumlar
Sen ne çabuk unuttun geçirdiğin günleri
Sen inkar edmezsin bu çektiğin çileleri
Tamiri mümkün olmaz sen kırma gönülleri
Ben unutmadım seni,insanı sevdiğim için
Ben hesabını yapamadım insanlık ne için
Arkası sırlı aynada
Ciğerime dolan havada
İçerken suyumda soframda
İnanki lokmamda sen varsın
Akşam karardığı zamanda
Benim kalbim sana bir kitap
Açıp onu hece hece okursun
Eğer okuyamazsan el insaf
Sen bu kalbimde yokmuşsun
En azından kendi çizdiklerini oku
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!