Hatırlar mısın ki beni
Bir oğlan geçti dersin
Hayatımdan
Yine de o köhne rafıma kaldırmam seni
Belki üstünü de silmem yalandan
Hatırlarmısın ki beni, ey sevgili
Zor yazıyorum bunları
Öyle güldüğüme bakma
Sakın
Ne olur gülüşünü bana da sakla
Hislerim buna alışkın
Sensizlik rüzgarında dizginliyorum kendimi
Geceler takip eder hep gündüzleri
Gündüzlerin umrunda değil
Gecelere benzetirim hep kendimi
Kavuşmaları mümkün değil
Geliyorlar peşimden akın akın
Yüz vermiyorum o koca dağlara
Siz bana bir de yakından bakın
Aslında dokundum nice masum canlara
Öyle güldüğüme bakmayın
Sakın!
Kan ağlıyor içim
Yanılmayın, düşünmeyin
Onlarca var arasında, ben hiçim
Yine kalktım bu sabahleyin
Mahkûmun cihana baktığı kadardır
Benim sana olan hasretim
Takatsiz kalmış ise var olan temadim
Ben seninle bir ömür değil
Sensiz bir gün bile geçmesin istedim.
Ilık bir bahar havası kadar tatlı nefesin
Kiraz dudaklarından dökülen nağmeler gibi sesin
Cümle aleminin destanı olsam dahi herkesin
Dilerim , kucaklaşsın son nefesim ile nefesin...
Dön geriye gir koynuma sevgilim,
Kalmışım ben senden ayrı, neyleyim,
Gülerim hep âlem bilmez ama,
Cebeller kadar büyüktür hep derdim.
Kalksın artık şu hasretim temelden,
Gerçekten pişman olsam da
Gelmiyor bir şey elden
Tutup da diyemem ki
Vazgeçemedim senden
Bu amansız ayrılık
Sanki arının çiçeğe küsmesi gibiydi
Karşılıksız sevenin aşkı paktır,
Cehalete düşmüş gönlü kurtarmaktır,
Senin aşk sandığın şey,
Kavuşmak için çırpınmaktır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!