Ali El-E K B E R (RA)

(Şehitlerim. Can şehitlerim 74)
(H. 61Kerbelâ şehidi)

Ali El-E K B E R (RA)

Ali bin Hüseyin bin Ali bin Ebi Tâlib,
Denilmektedir O’nun o güzel ismine,
Kara bir bulut çökmüş Kerbelâ çölüne,
Resûl torununun oğlu Ali El-Ekber’im.

Ali El-Ekber, Hz. Hüseyin’in oğludur,
Annesi, Urve bin Mes’ud’un torunudur,
Onu adı ki: Leyla bin Mürre hatundur,
Kerbela’da ilk şehid düşen El-Ekber’im.

O’nun hakkında menkıbevi bilgiler var,
Medine’de doğmuş olup orada yaşar,
Güzel ehl-i Beyt canı Kerbela’da yanar,
Makamın cennet olsun Zeynelabidin’im.

Kerbela’da yiğitçe çıkmıştı ortaya,
“Hüseyin bin Ali oğluyum” der onlara,
Fırtına estirir yiğidim Kerbela’da,
Resûl torunun oğlu Ali El-Ekber’im.

“Hz. Peygamber’e en yakın olan kan biziz,
Evlatlığın oğlu bize hiç hükmedemez.”
Diyerek mübazerede kelleler biçmiş,
Allah aşkına vurmuş Zeynelabidin’im.

Susuzluk ki, vücudunu bitap düşürmüş,
Mürre bin Münkız tarafından şehid düşmüş,
O zalim haince arkadan mızrak vurmuş,
Allah aşkına şehid Zeynelabidin’im.

Başını kesip “Ziyad” zalimine verdiler,
Sonra Yezid bin Muaviye’ye gönderdiler,
Hz. Hüseyin “Artık dünyam yıkılmıştır” der,
Gözyaşı kana karışır Al El-Ekber’im.

Söylenmekte doğuda adına menkıbe,
Bizden selam olsun güzide şehide,
Pek çok canlar sönmüştü Kerbela Çölü’nde,
Dualar size ulaşır Ali El-Ekber’im.

Evlatlığın oğlu: Yezid bin Muaviye için söylemiştir.
Mübazere: Savaştan önce iki taraftan yiğitlerin çıkıp çarpışması.
Ziyad: Yezid bin Muaviye’nin zalim ruhlu komutanı.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan.