Bir zalim günün gecesindeyiz
Karanlık her taraf karanlık
Allah Allah nidaları yükseldi
Ya rabbim bu nasıl insanlık
Gülü goncadan ayırdılar
Bülbülü gül dalında vurdular
Birden
Gençlik yıllarım geçti
Gözümün önünden
Kısa bir film gibi
Oğlumun yaşlarındaydım
Bir zamanlar bir akşamdı
Hayata güzel taraflarından bakmayı öğrenmeliydik
Hayatın güzel taraflarını görebilmek için
Tüm güzellikleri içimize sindire sindire yaşamalıydık
Ol diyorum ol
Toprakta filizlenen tohum
Ana rahminde büyüyen cenin
Baş kaldır karanlığa baş kaldır
Güneşe ermek için
Çok vahim günlerden geçyoruz
Ben
Bir gün ömrü olan
Bir kelebek
Sen sevdiğim
Sensin gönlümdeki melek
Sevda bahçemdeki çiçek
Nasıl başlayacağım dizelere
Neyi yazacağımada
Karar veremedim oysa
Bu gece kalemimden
İncilerde dökülmeyecek
İşte yazıyorum öylesine
Evet...
Korkusuzduk,yılanı başından tutan çocuk gibi.
Büyüdük...
Korkuyoruz şimdi...? ?
Kümese dadanan tilkiden,korkan tavuk gibi.
Öğrenemedik;
Güzel insanlar bir bir çekip gidiyor hayatımızdan..
Sonbahar da dalına veda eden yapraklar gibi..
Sert kış rüzgarları eserken payrazdan..
Bir yıldız daha kayar uzak diyarlara..
Gelen bulutlar diyorum kar taneleri dökecek...
Kimbilir belki sabah ayazı buza çevirecek..
Ne yol belli,nede iz
Görünürde handa yok.
Yıldızlar kendini;
Bulutların,ardına saklamış.
Söyle kervancı.
Biz hangi yolun yolcusuyuz...
Tebrikler çok güzel duygu yüklü dizeler Zevkle okudum Ali Ekber bey