Ali Efeoğlu Şiirleri - Şair Ali Efeoğlu

Kadife yeşili çimenlerin üzerine
Uzanmıştık Ay ışığında seninle
Yıldızlar ışıl ışıl mutluluk saçıyorlardı
Aşkın ateşine kapılmıştık o gece

Sevdalı bir geceydi,güzeldi

Beraber gezdiğimiz yollarda
Boşuna gezindim durdum
İsim yazdığımız ağacı
Kurumuş bitmiş buldum

Hüzünlüydü aşk ağacı

Bakamıyorum artık televizyon haberlerine
Çünkü zor oluyor,
Diz boyu haksızlıklar ve ihanetler karşısında
İçimde ki sonsuz isyanımı bastırmak..

Bir kötü hisse kapılıyorum,

Öyle bir şey yazmalı ki
Her satırında sen olmalı
Öyle bir şey sormalıki
Her cevapta seni bulmalı

Güzelim sensin,sevdiğim sen

günlerin en karasıydı o gün,Vatan toprağı İzmir işgal edildi
Sarıkışlada ki askerlere sultan tarafından silah bırakma emredildi
yunan efsun alayının askerleri çıktılar Konakta karaya
Türk halkı gözleri yaşlı,yunanın insafına terkedildi

yerli rumlar ihanet içinde yunan bayrağını alkışlar

Denize benzerdi o gözler
Mavi mavi hülyaları,
Bana coşkun dalgaları hatırlatırdı
Kendimi atardım o dalgalara
Can verirsem şayet boğularak,
Dostum bil ki,

beynimde kocaman bir dünya var
kuzey,güney,doğu,batı sınırları olmayan
bir tarafında bitmeyen çocukluğum yaşar
diğer yanı ise paylaşılır yetişkin hallerim tarafından

içinde,çocukluğumun hatıraları vardır

gencecik bir adamdı
bir güzeli seviyordu delicesine
içinde ona karşı olan duygular,ise en güzeliydi
seven insanlar,bu duyguya Aşk derlerdi..

lakin aşkın yolu zorluydu

Kel kafa...

İnekgiller familyası
Hani bunu daha hası
Karşı binada oturur
Dütlediğim kelkafası...

aklımız kaldımı son zamanlarda
Milletçe sıyırdık diziyle maçla
aya gitmesi belki biraz zor amma
akıl dağıtılırken bize uğramamış

kim takar kardeşim bilgi çağını