Ali Efe Şiiri - Güler Kavlak

Telefonda, oğlumun sesi.
_Anneciğim babaanne oluyorsun.
_İşte yaşam, mutluluk bu.
_Gözün aydın oğlum, Allah sizin gibi evlatlar versin size dedim.

Dokuz ay.
Oluşum, gelişim sürende,
Birazcık üzsen de anneni.
Sevgiyle bekledi, seni kucağına alacak günü.

21.12.1910
Saat 6,20 geçe.
Annenin mutlu sesiyle, senin sesindi kulağımıza gelen.

Ali Efem
Seni kucağıma aldığımda,
Babanın Bebekliği, geldi gözümün önüne.
Sevincim ikiye katlandı,
Oğlumda baba olmuştu.
Şükrettim Allaha.

Eşinden ayrıldın,
Sıcak yatağından.
Ana kucağına geldin.
Sıcaklığı, şefkati orda hissedeceksin.
Beslenmen anne sütüne odaklandı.
Onunla beslenecek, gıdanı alacak.
Sevgiyle büyüyeceksin.

Canım, canım.
Canımdan canımın,
Canım, yavrumun yavrusu.
Canımın yarısı.

Hoş geldin dünyaya,
Dünyamıza hayatımıza.
Bir tanem,
Annenin, babanın kıymetini bil.
Kendine, anneni ve babanı örnek al,
Annen, baban gibi sende onlara.
Hayırlı evlat ol.

Büyüyeceksin.
Sağlık, sıhhat, huzur ve mutlulukla.
Gelince vakti, zamanı.
Yaşamındaki eşinle karşılaşacaksın.
Sonraki yıllarında o senin hayat kaynağın olacak.
Eşinle devam edeceksin yaşamına.
Sana, sonsuz mutluluklar.
Sağlıklı, huzurlu ve mutlu yıllar dilerim.
Küçük bebeğim, inşallah damatlığını da görürüm.

Merve ve Hande ablalarınla birlikte sende kalbimdesin.
Beynimde düşüncem,
Damarımda kanım.
Yatağınızsa kalbim.
Hep orda kalacaksınız.

Sizi seviyorum, seveceğim
Küçük bebeğim.
O kadar mutluyum ki anlatamam, anlatamıyorum.
Kelimeler yetersiz geliyor. Duygularımı anlatmaya.

Sevgi ile bakışım.
Şefkatli sarışım,
Yüreğimin atışı anlatsın.
Annene, babana sana olan, aşkımı ve sevgimi.
Ali Efem.