ALİ EFE EVCİM HAYATI
Ali Efe Evcim – Şiirin Kalbinden Gelen Yolculuk
Kelimelerin kâğıda düştüğü ilk günden beri, hayatı anlamaya değil; hissetmeye çalıştı. Dünyanın gürültüsüne karşı kalemini susturmadı. Yaşadığı acılar, gördüğü sevinçler, içinden geçen binbir sessizlik – hepsi birer dizeye dönüştü.
Kimi zaman bir çocuğun gözyaşında, kimi zaman bir gencin hayal kırıklığında buldu ilhamını.
Sokağın dilini de, rüzgârın fısıltısını da duydu. Onun şiiri sadece yazılmadı; yaşandı.
Zamanla kelimeler, onun hem yarası hem ilacı oldu.
Bugün hâlâ, yazdığı her mısrada bir parça geçmiş, bir parça gelecek saklı.
Çünkü onun için şiir: "Söylenemeyeni duyurmanın en eski yolu."
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!