Sen mavi sularda mutlu balık
Ben denizini kaybetmiş kum tanesi
Bana korsan öykülerini anlat
Ki onlar dalgalara haraç kesen haramilerdi
Bütün serüvencileri tükettiler…
Akşamdan kalma sabahlarda sevdim seni
Fesleğen kokardı ellerin, nefesin zeytin
Çiğ düşerdi yaprağa her öpüştüğümüzde
Şimdi alkolik akşamlarda yüreğim yetim
Maviye tüneyen birer martıydı ellerin
Kanayan neydi o gece
Limon mu, güneş belki de
Korkmuştuk…
Ama neredeyse çatlayacaktı tohum
Baştan başa maviye doğacaktı evren
Keşke kaybetmeseydik bisiklet yollarını
Her seven öldürüyor sevdiğini
. diyor usta
Bu kaçıncı ölüşüm
. diyor ozan
Ölüm de sevdaya dahil (mi)
Bak göç başladı çocuk yüreğimde yeniden
Bir maviden bir yeşile
Ah o mavi, delikanlı rengi aşkın
Mavinin atlas dinginliğinde
Oyuncakları her yana saçılmış çocuklarız
Yurtsuz kaldı yine zavallı yüreğim
Kovulalı mavi ülkenden
Belki vatansızlıktır yakışan bir şaire
Gönül bir sılası olsun istiyor işte
Bir serçe tüneği yer açmıştın bana
Evren bir mavi kadar yakın insana
Dünya bir mavi kadar uzak
Neye yarar ki içinde olmak
Anlamıyor gönlüm uzak ne yakın neresi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!