Bak yine doldu gözlerim
Gözlerine baka baka geçen
Mazideki o yılı özledim
Hiç gitmedi gözlerimden
Unutulmaz gözlerin
Seni o kadar çok sevmişken
Nazım’a
Ah be ustam
Erken gittin bu dünyadan
Göremedik seni
Dünya gözüyle
Pazarda satar limon
Meyhanede olur garson
Öğrencisine ders veren
İşte bizim öğretmen
Hocam bu nasıl sistem
Hocam bu nasıl düzen
İşte bu benim ülkem
İşte bu ülkemin gençliği
Şahlandı mı bir kere
Sırtı gelmez bir daha yere
Duramaz önünde hiçbir zalim
Duramaz önünde hiçbir kefere
İçimde bir sıkıntı var
Ayak uyduramadığım bu düzen mi?
Beni sıkar
Ben mi sıkılırım bu düzenden
Bilemem
Nokta kadar menfaat için
Gözlerin ikiz kardeş
iki kara gül
dikenleri batıyor gözlerime
kararıyor dünyam
kara bir cennete
giriyorum
Yine bir hüzün çöreklenmiş
Düğümlenmiş kalmış boğazımda
Yutkunsam yutkunamam
Nefes bile alamam belki
Oysa
Hani
Katili kahraman yaptık
Mazlumu zalim
Meşru müdafa olabilir demiş
Vicdanı gözünden kör
Bir Hakim
Gerçek balçıkla sıvanmıyor lakin
Daha yeni rüyamda idin
ne çabuk girdin düşüme
sen benim düşümü bırak
beni senin peşini
ben bıraktım seni
düşümde
Bir bilinmezin içindeyim neyleyim
İçimdeki gizi ben bile bilemem
Dostlar Söyleyin
kime gideyim
Esir almış benliğimi bir büyük sır
Kaf dağına varsam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!