Kentimde
Çamaşır ipleri gerilir
Camdan cama
Beyaz donlara mandallanır
Göğün mavisi
Uzak ışıklarda titreşen şarkı
Bir atlı karıncaydın
Yanıp sönerdin sarhoş karanlıkta
Binip giderdim kirpiklerine
Mine kadardım gözlerindeki
Dökülür ada vapurunu sarardı kaküllerim
Benim için şiir
Daha göğün kucağında
Yıldız emdiğim sıralarda
Aydeden öğrendiğim
Bir dümenin öyküsüdür
Kırılmış sonsuz dönmelere
Yağmur damlasında rastladım sana
Rüyama yıldırım düştüğü akşamdı
Simdi dönüp bakarsan Tepebaşı`ndan Istanbul`a
Havadaki sıkıntının boşaldığını göreceksin
Bulutların arasında bu şiirin doğuşunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!