Elveda diyorum
Ey en sevgili
Elveda...
Yere göğe sığdıramadığım sevgimi
Bir elvedaya sığdırıyorum simdi
Tıkadım kulaklarımı duymadım kimseyi
O yere göğe sığdıramadığım
Simdi yerle birsin
Kendimden çok değer verdiğim
Simdi değersizin birisin
Annen gibi sevdiğim
Beklemezken senden böyle bir darbe
Vurdun hançeri seni seven yüreğime
Nasılda kıyabildin aşkıma böyle
Yazıklar olsun sana olan sevgime
Gözlerim aleme körken
Gitmek gerekir bazen
Söylenecek çok şey varken fakat sözün bittiği yerde
Haykırmak isteyipte o sözcükler boğazına düğümlendiğinde
Gitmek gerekir bazen
Hayallerinin olduğu fakat gerçekleşmeyeceğini anladığında
Yetmezmiş gibi bunca derdim
Ansızın gönlüme birde sen geldin
Gözlerine denk gelmeseydim
Vücudumdaki her hücreyi yine de esir eder miydin
Yüreğim tel tel olmuş titrerken sana
Bir rüzgardı esti gönül dağıma
Esen yeller açtı kapanmaz yara
Gelir mi sanırsın bir daha böyle sevda
Ne sana ne de bana
Esir ettin beni ela gözlerine
Gelişinle baharı getirdin ömrüme
Hoş geldin gönlüme
Sevinç getirdin yüzüme
İyi ki geldin güzel gözlerinle
Hep kal gitme bir yere
Özlüyorsan eğer damarlarındaki kana kadar
Vücudundaki her hücrende hissedercesine
Nefesin boğazında düğüm düğüm olupta
Ve yine de diyemiyorsan özledim diye
Özlemin kuru toprağın suya hasreti kadar
Ne de çok sevmişim seni
Seninle doldurmuşum bedenimi
Bu kalp benim mi
Yoksa senin mi
Oysa sen kendine layık görmedin beni
Hangi dağın karı söndürür bu yüreğin yangını
Hangi okyanus söndürür bu ciğerin ateşini
Hangi orman gölgesinde dindirir bedenimi
Hangi hekim iyileştirir bu organların sızısını
Ah ne zormuş severek bağrına taş basmak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!