lise öğrencisi.
şair
ali'ler devlet hastanesi
Mısralar dizdim sana,
Yetmez mi?
Seni sevdim...
Yetmez ki!
bir sessizlik çizin lütfen,
Şu yüreğimin tam ortasında olsun,
gerçekse yokluğu;
Kıyısında olsun bir denizin sessizliği,
Okyanus ortası zaten benlen bir,
Sessizlik sayılsın rıhtımın gürültüsü.
Gül bir; ufkumu genişletti, seni senden bana öğretti.
Gül iki; burada senin güzelliklerin var. Bin iki tane.
Kaçamak bakışlar bizi kendimize getirdi. O gece.
Gülersin dolu dolu, çok dolu.
Gözlerinin içine bir hürlük oturur,
Oturur ki kalmamağa oturur.
Sallarsın ellerini bir Akdeniz havasına,
Denizin üstünde bir kırgınlık,
Ben sol masadayım.
Dirseğime dayanmış hayal kuruyorum.
Ben son masadayım,
Kendi düşümde boğuluyorum.
– Garson lütfen sesini kısın, mutlulukların.
Sevgisini kaynatıyordu tencerede.
Sobanın üzerinde.
Tencerenin dibi yanık. Aşkı sönüktü.
Yoksulduk. Sevgimizi kaşıklıyorduk aynı tencereden.
Ve bir ve iki.
ben kırın en kır olduğu
düşün ben bir karanlık çağdan geldim
korkuyu bulabilirdik
bir akşamdı içmiştir ki ne içme
ben kırın en kır olduğu
Sen diyorum, duymadın,
Bela bu senin de başına,
Gülüyorsun;
Ele, güne, bir başkasına.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!