Marmara denizi açıklarında,
Ufuktan gözlerin okunur gibi.
Bir rüzgar değiyor yanaklarıma;
Saçının telleri dokunur gibi.
Bir fırtına koptu akşam olunca,
Kırık dökük kalbime
Hekimsin lokman sensin
Sevadan saklı gönlümde
Canınmda canan sensin
Alır götürür beni
Aklına düşersem eger;
Baba bana türkü söyle.
Ayrılık zor imiş meger,
Baba bana türkü söyle.
Ademle havvadan beri,
sevgiyi de sevmesini de biliriz
sevgi çemberinde 360 derece görür gözümüz
bir noktaya sıkıştırmadık sevgimizi
ve sevgili demedik her tutana elimizi
365 gün sevdik tüm sevdiklerimizi
Gurdeti sila ettik sürdük bir türlü devran,
Her dakikamız mutlu hergünümüz de bayram
Koyun kesmek marifetse uzak dursun lazım değil
Bizi candan sevene bizim canımız kurban
bilmemki ne oldu boyle
bizde kimin gözü kaldı
meyilimi vermiştim yare
bir kaç acı sözü kaldı
çivi çıktı izi kaldı
Dolmadı kalbimdeki boşluğun
ne çiçekle ne böcekle nede zor bir kışın ardından gelen ilk baharla,
mecnun çölde aramış leylasını
ben ise meczup oldum deryalarda
sen sanatçı ben tamirci
kendimi ferhat hissediyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!