Ali cengiz Oyunu Şiiri - Muharrem Kılıç

Uyanmadın bir türlü,
Çıkardılar suyunu.
Uyuduğun yatağa,
Döşediler mayını.

Yudumluyor iken sen,
Radyasyonlu çayını,
Parsel parsel sattılar,
Güneşini, ayını.

Torpilsiz iş dönmüyor,
Bul emmini, dayını.
Bu görünmez savaşta,
Kuşan ok ve yayını.

Ülkenin nimetinden,
Sende iste payını.
El yemesin tarlada,
Arpanı, buğdayını.

Çakallara yedirme,
Kapındaki koyunu.
Yoldurma hırsızlara,
Sırtındaki tüyünü.

Hap deyince yutuyor,
Sürü ile koyunu.
Doyuramadık gitti,
Şu ejderha soyunu.

Uyan ey millet uyan,
Boz, bu kirli oyunu.
Tanısın çocukların,
Haramiler soyunu.

Millet unuttu artık,
Düğününü, toyunu.
Her bulan şükrediyor,
Günlük, kuru tayını.

Bre Çoban, bu oyun,
Ali Cengiz oyunu.
İyi tanıt topluma,
Şerefsizin soyunu.


(24.01.2001 - İstanbul)