sıkılan,
ve sıkıca bir kara parçasına tutunan,
insanlardır kahraman..
sürekli sıkıntı çekenler onlardır,
rahat yüzü görmemiştir çoğu.
yüreklerindeki sıkıntı yüzlerindeki ifadeden değil,
kırmızı ve ölüm
aklımda bir çok düğüm
ben bir rüyayı gördüm
sen beni orda gömdün
bir sızı ve uyku
seni guguk kuşu sandım
iki kelimeydi hayat
gerisi saçmaydı
seni gökyüzü sandım
bir buluttu hayat
tekrar ettim
tekrar gelip tekrar gittim mesela
açtığım kapıları tekrar açtım,
yüzüme kapattığım..
tekrar kurdum düşlerimi,
farketmeden unuttuğum..
güneşte bir damla su
yağmurda ateştim ben
bir denizde yandım
bir alevde söndüm ben
ellerinden ekmek,
alın terinden su,
gözyaşından sevgi,
varlığından umut
aktı içime..
yokluğun yok etti
sana
gök tanrı kadar ulaşılmaz
toprak kadar yakın
su kadar saf
ve bir şaman kadar sıcak
bir can vermek isterim
devam edemem
kafam çok ağır
adımı bağırma
göz yaşını harcama
bana n'olur
o türküyü çığır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!