Yine hüzün var gökyüzünde..Gece soğuk donduruyor adeta..ve hiçbir şey görünmüyor o sonsuz karanlıkta...Uzaktan bir ışık parıldıyor aniden...O an vazgeçiyor gökyüzü ağlamaktan...Isınıyorum iliklerime kadar..ve görüyorum herşeyi tüm çıplaklığıyla..SEN..evet sen..Bana yeniden yaşama umudu veren..Yüreğime sevmeyi öğreten...Bırakma sakın ellerimi..Çünkü vazgeçersen..durur yüreğim...sonsuza dek kapatrm gözlerimi...Nasıl söylerim o zaman seni ne çk sevdiğimi...?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!