BENDE
Uykularım kaçacak,bütün günahlar bende
Ruhumda açan zillet,doğmamış ahlar bende
Yol verseler uçsuzluk,koyverseler sonsuzluk
BEN YAŞARKEN
Ben yaşarken yaşar sevdiklerim
Ben varken var olurlar
Üç beş yirmi beş bilemedin
Elli beş yıl sonra
BİZ ÖLÜMÜ
Bir pandemi çıktı her yerde
Sadece değil bizde
Biter derken ikibin yirmide
Geçtik yıldönümünü
KÖYÜM
1
Sıcaklarda toz,yağışta çamur
Burunlu otobüslerle bitmez yolculuklar
Cuma günleri pazara,yani şehre Bozkır a
Gidişi köylülerin,gözleri mahmur
Son yazdığımdan bu yana
Ellerimi hiç kullanmadım
Başıma gelecekler
Uygun olsun diye bahtıma
Başka bir şey sınamadım
ÇOCUK UYKUDA
Çocuk uykudadır
Göz kapakları oynamakta
Üstesinden gelmek için zamanın
Gül kokulu nefesi
GERÇEK
Tesellisiyle geçtik,tecelli etti gerçek
Kırıldı kanadımız,besbelli etti gerçek
Mazi hayal oldu,atiyi bilemeyiz
DİVANE ŞİMDİ
Hasret kaldık en doğal duygulara
Yıkıldı istirahatgahımız,virane şimdi
Saklandık korkak kuytuluklara
ESLEM ELA ‘ya
Çok bekledik gözümüz yollarda
Sarmayı özledik seni kollarda.
İkinci göz ağrım,ilk beklediğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!