Sen bilmezsin ne demiş kalbim,
Ya da ağlamış dinmiş sızım.
Yalanlardan çürümüş hayatım,
Yalnızım yalnız.
Yalnızım kalbimin derin suyunda,
Peri masalından ibaret yapmacık sevgiler,
Yalan bakışlar ve yalan kimseler.
Ağızlardan çıkan o güzel sözler,
Anca benim gibi bir aşığı etkiler.
Hayat bir hastalıkmış,cevapsız tedaviler,
Bitmek bilmeyen hikâye bu,
Benim hikâyem, bizim hikâyemiz
Biz, iki âşık aramızda kocaman bir deniz
Merak etme okyanus olsa bile geçeriz.
Gerekirse aşkımız olur bir sal
Yine aynı yer, yine aynı kumsal
Kar taneleri dondururken yüzümü,
Aldırmadım düşünmedim ölümü.
Ah Sevgili! bana verdiğin zulmü,
Düşman düşmanına bile vermemiş.
Yıllarca beni fark et diye bekledim,
sevmek kolay mıdır sanıldığı kadar?
peki kolaysa niye can yakar vedalar?
hani varya o çok heybetli yüce(!) dağlar,
onların bile kalbini sevda ateşi yakar.
sen sıcak yerleri severdin.
bense bir rahmet yağmuruydum,
bizim köyün mezarlığına yağan.
sen birçok yer gezmek isterdin.
bense bir kaldırım taşıydım,
Sev beni. Delicesine sev.
Çünkü akıl işi değildir sevmek,
Öyle olsa ben kaybetmezdim aklımı,
Her seni gördüğümde.
Akıl işi değildir sevmek,
Gönül işidir.
Adımlarım birbirine karıştı.
Sesin sesime nefesin nefesime.
Öyle ki fikirlerin fikirlerime karıştı
Ve sensizliğim hiçliğe.
Ben ben değilim artık.
Gerçekten de sonu varmış herşeyin.
Bitmeyen bişey yokmuş bu hayatta.
Birşeyin yarısı giderse, yarım kalmaz mı geriye?
Ben neden tamamen bittim?
Bir yarım alır mısınız?
Dilim söylemez,
Elim yazmaz,
Gözüm de eskisi gibi bakmaz...
Zaten baksada sen anlamazsın.
Öpüşmek deniz kenarında,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!