Ali Bülent… Şiiri - Ömer Töme

Şafak ağarmakta,
Gökkubbe ağlamakta…
Üç adım voltasında,
Ali Bülent…
Mürtedlere isyanında…
Ankara garip bir kent…
Ulucanların yanında,
Ülkü kervanları omuz omuza,
Soylu yürüyüşünde…
Tağutların zulmü,
Ayak sürüyüşünde...
Al! bir tekme sehpanıza…
Al! bir tekme figüranlığınıza…

On üç ağustos seksen iki,
Ne ki celseler?
Hükümler ne ki?
Asılan elbiselerimiz,
Fikirlerimiz baki…

Urganında sallandırmışsa seni,
Bu namerd direk...
Nesine kansın bu yürek,
Nesine aldansın,
Kahpe alemin...
Kırılmışken kalemin...

Hey gidi Ali Bülent hey!
Çiçi han ordusunda,
Asil bir bey…
Heybetli duruşun,
Orkunda at sürüşün gibiydi…
Tengri dağlarında,
Tütün sarışın gibi…
Uçmağa varışın,
Gül bahçesine girişin gibiydi…

Kuruyorken göz pınarlarımız,
Kanlı yaşlar aka aka…
Toprağın da sevdamız,
Sarıyorken Karşıyaka…
Öksüz bir bala hüznünde,
Duruyorken Karşıyaka...
Hıçkıra hıçkıra,
Ağlıyorken,
Boğuluyorken Karşıyaka...