Ali Bölükbaşı Şiirleri - Şair Ali Bölükbaşı

Kalbinde huzur bulamıyorsan,
Başın dik yürüyemiyorsan,
Mantıklı konuşamıyorsan,
İşim olmaz seninle.

Söz dinlemez laf anlamazlarla,

On iki ay sadece bu ürüne bakar,
Çamur, çorak demez bahçelerde yatar,
İlaç, gübre, bahçeleme, toplamasını yapar.
Yaşarken öldürmeyin, bu fındık üreticisini.

Uzun uzun hesapladım, beşlira gideri oluyor,

Güneşin parlak ışınları mutluluk veriyor.
İçimizde adeta anlatılmaz bir duygu oluşuyor.
Temiz hava, yeşil mavi doğa uyanıyor, kıpırdanıyor.
İlkbahar ve yaz mevsinlerinde, yeşil, mavi bütünleşiyor

Güneş enerji verir, morelimizi yüksetir.

Bugün gelen bir telefonda.
O dosttun sesi kulaklarımda,
Canım abi diye başlıyor,
Sanki o an yanıbaşımda.

Buralardan uzaklara gittin.

Rüzgar gibi eser ben bilirim dersin,
Senelerce okumuş fakülteyi bitirmişsin,
Diplomayı almış kitaptan bilirsin,
uygulamak ayrı, üzülürsün be canım.

Okumakla icraat başkadır yanılırsın,

Konak, Alsancak ve Karşıyaka'da,
Genç ve güzeller bir arada,
Faytonlar durur, sahilde Kordon'da
Şarkılar söylenir gazinolarda.

Denizde vapur ve martıları,

Çöken bir imparatorlukta güneş gibi doğdu.
Ya İstiklal! Ya ölüm! diyordu.
Kahraman Komutan Mustafa Kemal Atatürk,
Dünya'yı Bayrağımıza, selam durdurdu.

Hürriyet diyordu, Anadoluda insanlar.

Dünya'da en güzel duygu sevgi,
Adeta çok yüce ve çeşitli.
Tebessümle bir gülümseme,
Toplumda yaşanan örneği.

Açan çeşit çeşit çiçekleri,

Gözlerim seni arıyor bu şehirde,
Koşup oynadığın her yerde,
Duygularım isyan ediyor içimde,
Bilemezsin, göremezsinki.

Giden bir daha geri gelmezki,

Yaz ayında ben Çamaş'ta,
Tüm akrabalar burada
Dayımın, annemin yanında,
Sevdiklerim bir arada

Akrabalara haber verin dediler,