Bak, dışarıyı duman bürüdü,
Üstelik kar düşüyor
Hava soğuk mu soğuk.
Ya ben...
Oturmmuş odasına
Fikir mi? Yorma kafanı, ne gerek varmış,
Çile mi? Yaşamak var, o da neymiş,
Özlem mi? Gerçekçi ol, onu bırakmış,
Sevişmek mi? Hayatımız bu, buna devammış...
Kaçtım tüm insanlardan
Gönlümdeki yalnızlık çölüne
Uzaklaştım tüm hatırılardan
Yeniden başlangıç çölüne..
Derlerse ne geçti eline
Ben ordan geçerken hep çeşmedesin;
Hep orda, hep orda; bilmemki ne edersin...
Bağışla.. Düşünemedim, belki karasevdadasın.
Ne olur bana hep gülümse çeşme gülü,
Bu sevda benim, benim kalbimde de yaşasın...
Çok duygulandım, yine geldi karalama saati,
Kalmadı tahammülüm, geçti-gitti yaşam vakti.
Yaşamak, yaşamak derken, yaşamak mazimi yaktı,
Mazimin her hatırası, gözümden yaş gibi aktı...
Unutturuldum mazimi, attım kendimi geleceğe,
Yok! .. Duygulanmıyorum artık,
Bak, sokaktayım, geziyorum.
Hemde ellerim cebimde,
Sanki dünyadan habersiz
Geziyorum, durmadan geziyorum
Tüm gözlerden habersiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!