Bakıyorum da ne hâle getirmişsin beni,
Ellerim titrek,gözlerim ürkek, Ellerim yabancı ellerde titriyor,
Gözlerim yalancı gözlerde,ürkek bakıyor.
Gönül desem,oda ayrı bir yerde yanıyor,
Büyükçe bir ateş gibi sönmek bilmiyor,
Gözlerinde ayrı bir dünyâ,
Sözlerinde huzur ü sükun.
Gözlerine baktım ve girdim dünyâna,
Sözlerin dahilinde buldum sükun.
Bazen bastırılmaz düşünceler,
Hep geri gelir,sarar düşünceler.
Çıkamıyorum bir türlü içinden,
Nasıl çıksam bilmem bu düşünceden,
Vakit gece yarısı,gözlerim dalgın,
Ve her zaman olduğu gibi gönlüm dargın.
Dalmışken derin hülyada sevdâlara,
Ansızın döndüm acımasız dünyaya.
En güzel manzaram bildim seni,
Şu beton binalara bakmaktansa,
Yalnız seni izledim,
Gönlümü dizginledim öylece.
Yıldız diyerek gözlerine,
Şu vardığım yanlızlık diyârında,
Ne ederim bilmem dedim,
Sen gelmezsen hâlim harap dedim,
Seni görmezsem inkırâzım dedim,
Dışarıda kar yağıyor,
Benim gönlümde ise soğukluğu var,
Üşüyorum,sensizlikten üşüyorum,
Gönlüm kaldırmıyor sensiz yaşantıyı.
Anlamak istiyorum,
Vefâ ve ümitle kurulur aşkın yolu,
Fakat ümitsiz bırakılmışım bu aşktan.
Söylemiştim ben gönlüme en başından,
Ama sözüm geçmedi,yetersiz kaldı gönle.
Hızla gerçekleşti her şey,anlayamadım,
Ben yârin sevgisini istedim,yalnız Allahtan,
Sabır ile yıllarca bekledim yârdan haber,
O yıllar içinde nice dost gönüllere girdim,
Yalnız senin gönül kapında kaldım.
Meğer gönül yurduna almışsın birini,
Döküldü gözlerinden kalbime şiir,
Yazdım defalarca andım aşkı ama,
Bir eksik vardı derinde,
Derinine indiğimde yok olduğunu gördüm.
Sözler sustu , kalbimdeki yanan kül sustu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!